Ik accepteer mezelf zoals ik ben en in de beste vorm van mezelf ben ik in
Balans
Dan ben ik niet ziek, niet moe, niet gestrest of wat dan ook. Balans is telkens één moment. Het leven zal mij doorlopend uit deze balans halen. Soms door wat ik zelf doe en soms door de omgeving waarin ik me bevind. Dat is ook niet erg, want ik leef!
En soms ben ik te lang in onbalans en is het moeilijk om zelfstandig terug te komen in balans. Dan vraag en accepteer ik hulp. Jij ook?
Misschien kan ik je helpen?
